بازی‌های نینتندو ابتدا با هدف سرگرمی جلو می‌آیند و انتظارات بعدی بازیکن از آن بازی را در قدم‌های بعدی برآورده می‌کنند. این روند به یک یا دو نسل از کنسول‌های نیتنندو برنمی‌گردد، بلکه از زمان NES و GBA در جریان است. به همین خاطر بی‌راه نیست که سوییچ را نقطه‌ی تحولی برای چنین انتظاراتی بدانیم. هر چند که سوییچ سخت‌افزار چندان قدرتمندی در مقایسه با کنسول‌های این نسل ندارد، اما حداقل‌های لازم را به عنوان یک کنسول هایبریدی فراهم کرده است. اما این اتفاق باعث شده تا مسیر بازی‌های مولتی‌پلتفرم برای این کنسول هموارتر شده و انحصاری نینتندو که پیشتر سلیقه‌های خاص‌تری را در برمی‌گرفتند نیز تغییرات متعددی به خود ببینند.
از نسخه‌ی جدید The Legend of Zelda تا Super Mario Odyssey نشانه‌هایی از تغییر در دیدگاه مشاهده می‌شود. هر چند که این تغییر رویه بعضا باعث شده تا پتانسیل‌های واقعی عناوین نمایان شود، اما ناخودآگاه سلیقه‌های بیشتری را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد. این اتفاق در دراز مدت باعث می‌شود که سازنده به فکر راضی کردن گستره‌ی بزرگتری از مخاطبان باشد. خانواده‌ی بازی‌های ورزشی نینتندو با Mario Tennis Aces بازگشته و همان مسیری را انتخاب کرده که شاید نقطه‌ی عطف جدیدی برای این مجموعه به حساب بیاید.
استودیو Camelot وظیفه‌ی تولید دو مجموعه از بازی‌های ورزشی نینتندو یعنی Mario Golf و Mario Tennis را بر عهده دارد و حدود دو دهه است که به طور اختصاصی فقط روی چنین محتواهایی کار می‌کند. مجموعه‌ی «ماریو تنیس» سال‌هاست که در شکل‌های مختلفی برای کنسول‌های نینتندو منتشر می‌شود، اما جدیدترین بازی این مجموعه یعنی Mario Tennis Aces با نوآوری‌ها و رویکرد جدیدی همراه شده است. این مسئله انتظارات مخاطبان از آن را به عنوان یک بازی انحصاری بالاتر می‌برد.
راکت شکسته
یکی از تغییرات مهم بازی نسبت به نسخه‌های قبلی، معرفی یک بخش داستانی در ماریو تنیس است. این بخش که به عنوان Adventure Mode شناخته شده است، به داستان ماریو در مسیر از بین بردن نیروی تاریکی می‌‌پردازد. احتمالا در داستان با شخصیت‌های دیگر مثل لوئیجی یا پرنسس پیچ هم روبرو خواهیم شد. بخش داستانی همراه با چالش‌هایی است که در دیگر محتواهای آفلاین یا تورنمنت‌های آنلاین به آن شکل پرداخته نشده‌اند. چلنج‌های کوچک و بزرگ و حتی باس‌فایت‌هایی که برای این بخش طراحی شده‌اند، باعث می‌شود تا ماریو تنیس به عنوان اثری با تمرکز روی بخش داستانی هم حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد.
نیروی تاریکی یا همان دارک فورس این قدرت را دارد تا روح هر کسی را تسخیر کند. در ماریو تنیس هم شخصیت‌های تسخیر شده با ظاهری شبیه به مومیایی طراحی شده‌اند و ماریو باید با عبور از چالش‌های مختلف و شکست دادن رقبایش در تنیس، آن‌ها را از بند این نیرو رها کند. این پلات هر چند که برای عنوانی مثل ماریو تنیس هم منسوخ و سرراست است، اما می‌توان روی سرگرم‌کننده بودن آن حساب باز کرد. مخصوصا با توجه به حضور شخصیت‌هایی مثل Boos و Petey Piranha، نقش آنتیاگونیست‌های داستان در چالش‌ها جدی‌تر نیز می‌شود.
ماریو در بازی به دنبال پیدا کردن یک راکت به خصوص برای رها کردن شخصیت‌ها از چنگ نیروی تاریکی است. تنها این راکت که با نام Legendary Rocket شناخته می‌شود، قابلیت رویارویی با چنین نیرویی را دارد. اما در کنار این راکت، ماریو با شکست دادن رقبایی که بر سر راهش قرار می‌گیرند، لول‌آپ می‌شود و بعضا راکت‌های جدیدی دریافت می‌کند. لول‌آپ شدن ماریو، توانایی‌های او مثل سرعت دویدن را افزایش می‌دهند و او را برای مقابله با حریف‌های جدی‌تر آماده می‌کنند. از سوی دیگر نیز راکت‌های جدیدی که دریافت می‌کنید، با قابلیت‌های به خصوصی همراه هستند که نحوه‌ی بازی کردن مخاطب را تحت تاثیر خود قرار می‌دهند. جالب این است که بدانید شکستن راکت در ماریو تنیس، به منزله‌ی Game Over شدن آن بازیکن است.
ماریو تنیس ضربات جدیدی را در کنار ضربات کلاسیک سری معرفی می‌کند. در کنار ضربه‌ی معمولی یا Basic، ضرباتی مثل Topspin، Slice و Lob در بازی قابل استفاده هستند که بازی را از یک توپ و تور ساده خارج کرده و شما را با اصلی به نام غیرمنتظره بودن ضربات آشنا می‌کند. این مسئله در تورنمنت‌های آنلاین بازی حیاتی‌تر است و باید خودتان را برای هر نوع ضربه‌ای از سوی حریف آماده کنید. چرا که در ضرباتی مثل Slice یا Lob که توپ انحراف پیدا کرده یا از ارتفاع بالاتر پرتاب می‌شود، عکس‌العمل شما همان واکنش صدم ثانیه‌ای است که می‌تواند نتیجه‌ی بازی را تغییر دهد.
سرعت یکی از مهم‌ترین المان‌های ماریو تنیس حتی در بازی کردن به صورت کژوال است. بازی به شما اجازه می‌دهد تا دو نفر روی یک دستگاه به صورت اسپلیت‌اسکرین بازی را تجربه کنند. هر چند که تورنمنت‌های آنلاین تا چهار نفر را نیز در تیم‌های دو نفره ساپورت می‌کند. بازی سرعت بسیار بالایی دارد و هیجان تجربه‌ی آن را حتی اگر طرفدار پر و پا قرص بازی نباشید، از نمایش‌های آن حس می‌کنید. شاید یکی از تنها دلایلی که بازی شانس جا افتادن در میان بازی‌های خانوادگی سوییچ را داشته باشد، همین مسئله است.
با هم بازی کنیم
جوی‌کان‌های سوییچ علاوه بر این که امکان بازی کردن دو نفره را فراهم کرده‌اند، قابلیت موشن کنترل کردن را به مخاطب می‌دهند. این قابلیت باعث شده تا نینتندو ضربه‌ی جدیدی به نام Zone Shot را در بازی پیاده کند. زون‌شات عملکردی مشابه ضربات دیگر دارد اما دو فرق بزرگ آن، امکان نشانه‌گیری و قدرت بالای ضربات است که مهار کردن آن را به کاری چالش‌برانگیز تبدیل می‌کند. بازیکن می‌تواند پس از فعال کردن زون‌شات، نقطه‌ای را در زمان مشخص روی زمین حریف مشخص کرده و توپ را با قدرت بسیار بالایی پرتاب کند. این مسئله برای حریف چالش مهار کردن را به وجود می‌آورد. به این شکل که اگر راکت حریف در مسیر ضربه‌ی زون‌شات باشد و توپ را مهار نکند، حتما ضربه می‌بیند.
راکت‌ها در ماریو تنیس آسیب‌پذیر هستند و معمولا پس از سه ضربه‌ی محکم شکسته می‌شوند. به همین خاطر همواره باید حواس‌تان را به مقاومت فعلی راکت جمع کنید. اما استراتژی درست در برابر چنین حملاتی، دفاع قبل از حمله است. بازی از مکانیزمی به نام بلاک استفاده می‌کند و اگر در زمان درست زون‌شات‌ها را بلاک کنید، نه آسیبی به راکت‌تان می‌رسد و نه یک امتیاز حتمی را به حریف‌تان می‌دهید. بلاک کردن از فانکشن به خصوصی بهره نمی‌برد و فقط به زمان‌بندی درست وابسته است. به این ترتیب که اگر توپ را در زمان تعیین‌شده به سمت زمین حریف برگردانید، امتیاز زون‌شات را به او نمی‌دهید.
در کنار زون‌شات، بازی از قابلیت دیگری به نام Zone Speed بهره می‌برد. به این ترتیب که با فعال کردن آن، می‌توانید زمان را آهسته‌تر کرده و به نفع خودتان از فرصت برای دفاع یا حمله استفاده کنید. زون اسپید اجازه می‌دهد تا درصد اشتباهات غیرعمدی بازیکن پایین آمده و بازی با سرعت نسبتا بهتری در جریان باشد. زون اسپید و زون‌شات هر دو یک برتری کاملا واضج را به دو طرف می‌دهند، اما این مسئله باعث نشده تا تعادل بازی به هم بخورد.
در ماریو تنیس معیاری به نام نوار انرژی یا Energy Gauge میزان استفاده‌ی شما از قابلیت‌هایی مثل زون‌شات و زون اسپید را تعیین می‌کند. این نوار پس از هر بار استفاده مقداری از انرژی بازیکن کم می‌کند. به همین خاطر باید برای تمام ضرباتی که از این نوار استفاده می‌کنند، هوشمندانه عمل کرد. نوار انرژی به طور خودکار پر می‌شود اما صبر کردن برای آن، تنها راهی نیست که بازی پیش روی شما قرار داده است. ضرباتی که به اسم Trick Shot شناخته می‌شوند، در واقع ژانگولرهایی هستند که در صورت درست انجام دادن آن و رعایت زمان‌بندی، نوار انرژی شما را به مقدار زیادی شارژ می‌کنند. هر چند که اسم این ضربه به خوبی ریسک انجام دادن آن را می‌رساند، اما هم‌چنان لازم است بدانید که درست انجام دادن آن می‌تواند کاری دشوار و نیازمند زمان زیادی تمرین باشد.
تمام این ضربات جدید را که کنار بگذاریم، به ضربه‌ی جدیدی که به عنوان Special Shot به بازی اضافه شده می‌رسیم. این ضربه قوی‌ترین ضربه‌ی بازی به حساب می‌آید و می‌تواند در یک حرکت بخش زیادی از انرژی شما را مصرف کند؛ پس باید از آن هوشمندانه استفاده کرد. هر چند که Special Shot با قدرت زیادی همراه است که می‌تواند در یک ضربه راکت حریف را بشکند، اما همیشه احتمال بلاک شدن آن وجود دارد. بنابراین نمی‌توان روی آن به عنوان فاکتور قطعی برنده شدن حساب باز کرد. با تمام این اوصاف می‌توان گفت که نوار انرژی یکی از مهم‌ترین عامل‌هایی است که به عنوان کاتالیزور برای بازی‌ها کار می‌کند.
تیم قهرمان‌ها
این که از نوار انرژی خود در راستای دفاع یا حمله استفاده کنید، به انتخاب خودتان. ماریو تنیس 15 شخصیت قابل بازی دارد که از میان‌شان بعضی در حمله بهتر عمل می‌کنند و بعضی در دفاع. برخی مثل ماریو و لوئیجی در هر دو حالت عملکردی میانه‌رو دارند و برخی هم از سرعت یا تاکتیک بالاتری بهره برده‌اند. مخاطب برای این که بداند نوار انرژی چه زمانی واقعا به دادش می‌رسد، باید زمان زیادی را به تمرین کردن بپردازد چرا که در کنار بخش داستانی و رقابت‌های کژوال، یک بازی رقابتی و تاکتیکی صحبت می‌کند. در مجموع بخش زیادی از نوآوری‌ها و نکات کلیدی بازی در پس‌زمینه‌ی آن نهفته است. برای این که بدانید واقعا چه اتفاقی در حال افتادن است، باید خودتان بازی را تجربه کنید. البته بازی از مودی به عنوان Simple Rules هم بهره می‌برد که با فعال کردن آن، تنها ضربات معمولی یا همان بیسیک قابل استفاده است.
همان‌طور که گفتیم، بازی هم به صورت آفلاین و هم به صورت چندنفره‌ی آنلاین قابل تجربه است. در کنار تمام مواردی که ماریو تنیس را به اثری با پتانسیل‌های بالا برای یک بازی خانوادگی و سرگرم‌کننده تبدیل کرده، رقابتی جدی به نام تورنمنت‌های آنلاین سبز شده است. این مسئله ارزش تکرار بازی را بسیار بالاتر می‌برد. همین که بدانید بازی از سیستمی شبیه به تورنمنت‌های Tekken بهره می‌برد، می‌تواند جو رقابت را برایتان داغ‌تر کند. رقابت‌ها معمولا دو نفره برگزار می‌شوند، اما ماریو تنیس تا سقف چهار نفر را در قالب دو تیم دو نفره ارائه می‌دهد که بازی را حتی جذاب‌تر از قبل جلوه می‌دهد. شرکت کردن در رقابت‌های آنلاین، نه تنها میدان بزرگتری برای رقابت حرفه‌ای‌ترها آماده می‌کند، بلکه با جوایزی مثل کاستوم‌های انحصاری و کاراکترهای اضافی همه را برای تجربه‌ی این بخش تشویق کرده است.
خلاق بودن نینتندو در سرگرمی‌سازی، محدود به سخت‌افزار نمی‌شود و این را می‌توان حتی ده سال پس از اولین باری که موشن کنترلرها به ترند صنعت بازی تبدیل شدند، حس کرد. جوی‌کان‌های نینتندو سوییچ در ماریو تنیس، عملکردی مشابه به وی‌موت‌های Wii دارند و نینتندو حتی از یک مود اختصاصی به نام Swing Mode رونمایی کرده تا طرفدارهای ورزش واقعی، بتوانند تجربه‌ای شبیه به تنیس را روی نمایشگر خود داشته باشند. بی‌راه نیست اگر بگوییم که این شکل از سرگرمی مدت‌هاست که برای خیلی‌ها جذابیتی ندارد اما ماریو تنیس در عین سادگی توانسته دوباره تکانی به بازی‌های خانوادگی بدهد. مهم نیست که یک دهه از چنین تحولاتی در صنعت می‌گذرد، اما نینتندو هنوز به اصول خودش در بازی‌سازی پایبند است.
استیج‌های بازی به خودی بخشی از روند آن هستند. به جز استیج‌های عادی که فقط بسته به فصل و شرایط آب و هوایی از نظر ظاهری با هم تفاوت دارند، بعضی از استیج‌ها المان‌هایی را خارج از ورزش تنیس اضافه کرده‌اند. این استیج‌ها عموما برگرفته از مکان‌های مهم و جریان‌ساز سری سوپر ماریو هستند و در بعضی از آن‌ها نیز روش بازی متفاوت می‌شود. مثل استیجی که دو پورتال در میانه‌ی زمین برای رد شدن توپ قرار گرفته یا استیجی که موانعی را برای عبور توپ گذاشته یا استیجی که کلا با مقوله‌ای به نام تور آشنایی ندارد! تمامی استیج‌ها در حالات مختلفی از روز قابل بارگذاری هستند. انتخاب ساعت روز و شب یا آب و هوا جزو گزینه‌هایی برای استیج‌ها هستند.
بی‌راه نیست اگر بگوییم Mario Tennis Aces درست مثل پلتفرم عرضه‌اش، یک کام‌بک بزرگ برای نینتندو و این سری به حساب می‌آید. شانسی دوباره برای درخشیدن و بازگشت ماریو به دنیای بازی‌های ورزشی، اتفاق کمی نیست و می‌تواند زمان زیادی به به عنوان یکی از بازی‌های مهم سوییچ باقی بماند. باید دید تا سیستم تورنمنت‌ها و پشتیبانی نینتندو از سرویس آنلاین ماریو تنیس تا چه اندازه به ایده‌آل هواداران نزدیک است. عنوان Mario Tennis Aces یکم تیرماه سال جاری منتشر خواهد شد.