یک سال جدید و یک فیفای جدید. با این تفاوت که فیفا ۲۱، با کم‌ترین حجم از تغییر نسبت به فیفا ۲۰ روانه بازار شده و اگر هم تهیه‌اش نکنید، جز بحث کیت‌ها و ترکیب‌ها و برخی چهره‌های جدید برای بازیکن‌ها، با مشکل چندانی مواجه نخواهید شد؛ مگر اینکه به کنسول‌های نسل نهمی دسترسی داشته باشید. با ما همراه باشید تا ببینیم چرا فیفا ۲۱ یک خرید غیرضروری به شمار می‌رود.
بیایید از همین ابتدا، راجع به اضافات جدید اما قلیل این نسخه صحبت کنیم. بخش Career Mode که زمانی برای خود ارج و قربی داشت و خیلی‌ها فقط برای همین بخش فیفا می‌خریدند، صاحب یک سیستم شبیه‌سازی مسابقات جدید شده. سیستم تمرین‌دهی بازیکنان هم عوض شده و مثلا می‌توانید پست بازیکنان را هم به وسیله این تمرینات تغییر دهید. جز این موارد، کلیت این بخش تغییری نکرده و هنوز هم بعد از یکی دو فصل، حسابی تکراری می‌شود. خیلی از اتفاقات باورنکردنی قدیمی هم همچنان در این بخش رخ می‌دهد.
بخش ولتا را یادتان است؟ قرار بود این بخش خلا وجود یک نسخه مجزا از سری فیفا با محوریت فوتبال خیابانی را پر کند. با این حال، بخش ولتا در فیفا ۲۰ چنگی به دل نمی‌زد و در فیفا ۲۱ هم این وضعیت تغییر خاصی نکرده است. داستان ولتا در فیفا ۲۱ ادامه پیدا کرده و چند مود برای تجربه این بخش با دوستان یا به صورت آنلاین هم در آن تعبیه شده، ولی هنوز هم به علت مشکلات عدیده‌ای در گیم‌پلی، ولتا نمی‌تواند پاسخگوی نیاز طرفداران فوتبال خیابانی باشد. یکی از مشکلات بزرگ این بخش، سیستم شوت‌زنی آن است که مثل مسابقات عادی فیفا طراحی شده؛ با این تفاوت که در فیفا دروازه‌ها خیلی بزرگ‌تر از دروازه‌های ولتا هستند و به همین خاطر اکثر شوت‌ها در ولتا راهی به درون دروازه پیدا نمی‌کنند. کاش EA به جای تلاش برای سر و سامان دادن به ولتا، تیمی را مامور احیای سری FIFA Street کند تا یک بازی مجزا برای طرفداران فوتبال خیابانی در بازار وجود داشته باشد. اکنون و به لطف گسترش لایو سرویس‌ها، یک بازی فوتبال خیابانی تا چندین سال می‌تواند آپدیت شود و بروز بماند.
بخش‌های Season و Pro Club هم تفاوت خاصی با قبل ندارند، پس حرف زدن راجع به آن‌ها هم چندان محتوای تازه‌ای در خود نخواهد داشت. بخش Kick Off نیز مثل چند نسخه اخیر شامل یک سری مودهای جدید مثل King of the Hill و Survival است که شاید برای تفریحات آخر هفته در کنار دوستان و خانواده جالب باشند، ولی به صورت کلی، پتانسیل سرگرم نگه داشتن مخاطب برای یک دوره طولانی را ندارند.
در نهایت هم به بخش آلتیمیت تیم می‌رسیم. این بخش منبع درآمد اصلی EA در سالیان اخیر بوده و به همین جهت، اصلا برایتان تعجب‌آور نخواهد بود اگر بگوییم که امسال هم EA سیاست‌های سودجویانه خود را گسترش داده. سیستم توزیع محتوا در آلتیمیت تیم فیفا ۲۱ به گونه‌ای بود که باشگاه بازیکنان خالی شود و آن‌ها مجبور شوند که برای به دست آوردن بازیکن، به خرید فیفا پوینت رو بیاورند. با این حال، همین که محتوای زیادی در آلتیمیت تیم امسال وجود داشت، جای شکرش باقیست! حتی اگر به قیمت خرید فیفا پوینت از سوی برخی بازیکنان باشد.
با این حال هنوز هم مشکلات عجیب و غریب سرورها، بخش‌های آنلاین بازی به خصوص آلتیمیت تیم را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. قطعی سرورها یا وضعیت نابسامان و ناپایدارشان برای بازیکنانی که با زمان‌بندی خاص به سراغ Grind کردن در آلتیمیت تیم می‌روند، حسابی کلافه‌کننده است.
اگر از بررسی حالت‌های همیشگی بگذریم، در مورد گیم‌پلی حرف‌ها می‌توان زد ولی هر چه هم که بگوییم، اعتبارش تا عرضه شدن بروزرسانی بعدی فیفا ۲۱ کفاف می‌دهد و بس! گیم‌پلی بازی مثل سال پیش با هر بروزرسانی تغییراتی را به خود می‌بیند و به قولی، متای آن تغییر می‌کند. یک بار سیستم پنج دفاعه زیادی قوی است و یک بار، چهار-چهار-دو لوزی. مهم‌ترین چیزی که به گیم‌پلی این نسخه اضافه شده بود، قابلیت حرکت دادن بازیکنی که توپ را در اختیار ندارد بود که خیلی هم توسط جامعه فیفابازها تحویل گرفته نشده است.
آن قضیه Scripting هم هنوز پابرجاست. ممکن است در یک بازی ۱۵ شوت به سمت دروازه حریف بزنید و تعدادی به تیرک برخورد و بقیه را هم گلر حریف مثل واکی‌وایاشی سیو کند! در فیفا ۲۱ هم اگر قرار باشد برنده نشوید، مطمئن باشید که برنده نخواهید شد. با این حال، بالانس بهتری در گیم‌پلی نسبت به سال گذشته به چشم می‌خورد و از این حیث، فیفا ۲۱ را بهتر می‌توان درک کرد و در آن بهتر شد.
از لحاظ بصری، نسخه نسل هشتمی بازی تفاوتی با قبل ندارد. ولی علی‌رغم این مسئله، نباید از یاد ببریم که فیفا ۲۱ اولین نسخه از فیفا برای کنسول‌های نسل نهمی به شمار می‌رود. روی پلی‌استیشن ۵ و ایکس‌باکس سری اکس، بازی با رزولوشن 4K اجرا می‌شود و مواردی مثل طراحی چهره‌ها هم واقعا باکیفیت هستند. در این بین می‌توان به موی بازیکنان اشاره کرد که شاید در هیچ بازی دیگری چنین موهای باکیفیتی ندیده باشید! البته، به طرز ناراحت‌کننده‌ای کات‌سین‌های نسخه نسل نهمی به صورت سی فریم بر ثانیه اجرا می‌شود که کمی توی ذوق می‌زند. باید منتظر ماند و دید که با پیشرفت کنسول‌های نسل جدید و تمرکز بیشتر سازندگان فیفا روی ساخت نسخه مخصوص آن‌ها، در فیفاهای بعدی چقدر از لحاظ بصری پیشرفت حاصل خواهد شد.
جای خالی مارتین تایلر دوست داشتنی هم در میان تیم گزارشگران این نسخه محسوس است. اگر به هیجان دوچندان علاقه دارید، توصیه می‌کنم حتما گزارش لاتین فیفا ۲۱ را تست کنید که حسابی هیجان‌انگیز است! آهنگ‌های لایسنس شده این نسخه هم مثل سال‌های پیش ترکیبی از سبک‌های مختلف از آرتیست‌های کشورهای مختلف است و نکته خیلی خاصی در آن‌ها وجود ندارد.
اگر دوست دارید بدانید که فیفا ۲۱ روی کنسول‌های نسل جدید چگونه است، حتما این نسخه را تهیه کنید. ولی اگر خیلی آپدیت بودن کیت‌ها و ترکیب‌ها و البته آلتیمیت تیم برایتان مهم نیست، فیفا ۲۱ آن قدر هم یک بازی ضروری برای خرید به شمار نمی‌رود.
*این بررسی بعد از انتشار نسخه‌ی نسل نهمی بازی، بروزرسانی شده است.