سال ۲۰۰۸ بود که شرکت Valve با ساخت و انتشار بازی Left 4 Dead و به رسم آن روزهایش، یک بازی نامیرا ساخت. سال‌ها قبل از اینکه بازی‌های کو‌آپ‌های ۴ نفره به محبوبیت و البته تعداد این روزها برسند، افرادی که بعداً استودیو Turtle Rock را تاسیس کردند، بازی‌ای را ساختند که به سرعت تمام سرورهای استیم و البته کلوپ‌های ایران و کشورهای دیگر را درنوردید و تبدیل به الگویی شد تا از این به بعد، بازی‌هایی که کشتن زامبی‌ها و همکاری با بازیکنان دیگر در محوریت آن قرار دارد، با آن مقایسه شوند.

حالا سال‌ها از انتشار دو بازی از سری Left 4 Dead گذشته، استودیو با انتشار Evolve یک شکست را تجربه کرد و همین شکست باعث شد تا آن‌ها به همان فرمولی برگردند که روزی به وسیله‌ی آن جهان را منفجر کردند. نتیجه‌ی این تصمیم چیزی نیست جز بازی Back 4 Blood که حالا چند روزی از انتشار آن می‌گذرد. همراه بازی‌نما باشید تا به این سوال پاسخ دهیم؛ آیا قرار است بازی یک بازی مفرح و لذت‌بخش دیگر طرف باشیم؟

این گروه همچنان خشن

داستان بازی همچنان همان چیزی است که در Left 4 Dead دیده و شنیده بودیم. بازیکن کنترل یکی از بازماندگان یک گروه ۴ نفره را بر عهده می‌گیرد و باید با کمک هم از شهر پر شده از زامبی‌های ریز و درشت و متنوع فرار کنند. داستان بازی به همین سادگی است و این اصلا یک نکته‌ی منفی نیست. تیم سازنده به خوبی به این نکته واقف بوده که مخاطبان هدف این بازی افرادی نیستند که برای تجربه‌ی یک داستان خوب با روایتی جذاب به سراغ Back 4 Blood بیایند. مخاطب آن‌ها افرادی هستند که می‌خواهند به تنهایی یا به همراه دوستان خود، مدتی را به تیراندازی به سمت زامبی‌ها مشغول شوند و در این مدت فقط و فقط از این تیراندازی و همکاری با دیگران لذت ببرند. به همین دلیل هم سازندگان بدون ذره‌ای فوت وقت، بازیکن را به وسط شهری ویران شده و مملو از زامبی پرتاب می‌کنند. بازیکن هم به سرعت اسلحه‌ای به دست می‌گیرد و با همراهی سه نفر دیگر شروع به تیراندازی می‌کند. تمام این موارد در زمانی کم‌تر از یک یا دو دقیقه به وقوع می‌پیوندد. این روند سریع تا پایان مراحل بازی وجود دارد به جز یکی دو دقیقه‌ی ابتدای هر مرحله، بازیکن لحظه‌ای در بازی آرامش ندارد.

این روند سریع، بدون مکانیک‌های درست و لذت‌بخش در گیم‌پلی، نمی‌تواند از پس سرگرم‌ کردن مخاطب بر بیاید. در این مورد هم می‌توانم به راحتی از سیستم تیراندازی یا همان گان‌پلی بازی، به عنوان یکی از بهترین نمونه‌های ممکن در یکی دو سال اخیر نام ببرم. سلاح‌ها همگی طراحی خوبی دارند و هرکدام حس تیراندازی متفاوتی را به بازیکن منتقل می‌کند. این سلاح‌ها از نظر کمیت هم در شرایط بسیار خوبی قرار دارند و از هر دسته از سلاح چند مدل متفاوت در دسترس است تا تنوع بازی بالا باشد.

احتمالا الان با خود می‌گویید که تا اینجا چیز جدیدی در بازی وجود ندارد و همه‌ی این موارد در Left 4 Dead هم موجود بود. به شما اطمینان می‌دهم که بازی موارد جدیدی برای ارائه دارد.

یکی از این تفاوت‌ها امکان شخصی‌سازی سلاح‌های بازی است. سلاح‌ها گذشته‌ از رنگ‌های متنوعی که می‌توانند داشته باشند، این امکان را دارند تا قطعاتی به آن‌ها اضافه شوند. می‌توانید برای سلا‌ح خود خشاب بزرگ‌تری پیدا کنید یا دوربینی برای هدف‌گیری بهتر روی سلاح خود نصب کنید و… بسیاری از این قطعات اضافه‌شونده می‌توانند برای سلاح‌های متفاوت استفاده شوند و ترکیب‌های زیادی را خلق کنند.

یکی دیگر از مواردی که در ساختار سلاح‌های بازی جدید است و به آن عمق بیشتری داده، سطح‌بندی سلاح‌ها و قطعات اضافه‌شونده‌ی آن‌هاست. به طور مثال در بازی ممکن سلاحی دقیقا مشابه با سلاحی که به دست دارید را پیدا کنید با این تفاوت که سلاح روی زمین سطح بالاتری دارد و به طبع آن بهتر از سلاح در دستان شخصیت شماست. این ویژگی در مورد قطعات اضافه‌شونده هم صدق می‌کند و در عین حال که انتخاب بین سلاح‌ها و قطعات را برای بازیکنان سخت‌تر می‌کند، می‌تواند یکی از نکات منفی بازی هم باشد. زمانی که شما یک دوربین، قنداق یا هر قطعه‌ی دیگری را روی سلاح خود نصب می‌کنید، دیگر اجازه جدا کردن آن را ندارید. بارها این اتفاق رخ می‌دهد که سلاحی را با انواع قطعات سطح بالا تجهیز کرده‌اید و ناگهان سلاحی پیدا می‌کنید که سطح بالاتری از سلاح شما دارد، ولی برای داشتن آن باید سلاح فعلی و تمام قطعات آن را رها کنید. بهتر بود تا سازندگان اجازه دهند تا بازیکن حداقل در ابتدای هر مرحله، کنترل بیشتری روی قطعات نصب شده روی سلاح خود داشته باشند.

پول در آخرالزمان زامبی‌ها هم مهم است

در بازی واحد پولی تحت عنوان کوپر وجود دارد که بازیکن در طول انجام هر مرحله به دست می‌آورد. این واحد پولی یکی از تغییراتی است که بازی Back 4 Blood نسبت به Left 4 Dead به خود دیده است. در ابتدای هر مرحله، بازیکن به فروشگاهی دسترسی دارد و می‌تواند با کمک آن سلامتی خود را پر کند، مهمات و تجهیزات بخرد و در صورت نیاز، سلاحش را با یکی از دو سلاحی که به شکل تصادفی در فروشگاه حاضر هستند عوض کند. همچنین در این فروشگاه‌ها ارتقاهایی وجود دارد که تا پایان همان Run در اختیار بازیکن و تیمش قرار می‌گیرد.

اگر اکنون از خودتان در مورد چیستی این Runها سوال می‌پرسید باید بگویم که مهم‌ترین تغییر بازی Back 4 Blood با Left 4 Dead همین مفهوم Run است.

شما با هر بار آغاز مراحل بازی (چه به تنهایی و چه به همراه دیگر بازیکنان) یک Run جدید را شروع می‌کنید و تمام ارتقاهایی که در طول بازی کسب می‌کنید تنها تا انتهای همان Run در دسترس است. این ارتقاها به دو شکل به بازیکن ارائه می‌شود. در بازی کارت‌های ارتقای متعددی وجود دارد و بازیکن می‌تواند به مرور تعداد این کارت‌ها را بیشتر کند. شما می‌توانید چندین Deck از انواع این کارت‌ها را از قبل آماده کنید و برای شروع هر ران یکی از این Deckها را انتخاب کنید. از اینجا به بعد، با شروع هر مرحله از همان Run چند کارت ارتقا از Deck انتخابی خودتان نمایش داده می‌شود و می‌توانید یکی از این کارت‌ها را انتخاب کنید.

این سیستم ارتقا باعث می‌شود با اتمام هر Run کارت‌های بیشتری داشته باشید و با شروع ران بعدی کارت‌های متنوع‌تری برای انتخاب داشته باشید. همین سیستم ارتقا به قدری بازی را متنوع کرده که می‌توانید به سادگی ده‌ها Run را بازی کنید و خسته نشوید.

بازی در بخش صوتی و بصری هم شرایط خوبی دارد. گرافیک بازی هرگز به عنوان یک بازی نسل نهمی چشم‌نوازی نمی‌کند ولی در عین حال ضعفی هم ندارد که به چشم بیاید. نورپردازی بسیار خوب و ثبات عالی بازی از نظر فنی، تجربه‌ی بصری بسیار خوبی را برای بازیکن به یادگار می‌گذارد.

موسیقی بازی شدیداً معمولی است و فقط چند دقیقه نیاز دارد تا بعد از بستن بازی، فراموش شود. ولی همین موسیقی کم و کوتاه، تمام نیازهای بازی را پوشش می‌دهد و اجازه نمی‌دهد در بازی جای خالی آن را احساس کنید. شخصیت‌های بازی هم همگی به خوبی صداگذاری شده‌اند و سر موقع نسبت به اتفاقی که در جریان است واکنش نشان می‌دهند. همین جملات گاهی باعث لبخندی نیز می‌شوند.

لطفاً بدون همراه وارد نشوید!

همانطور که احتمالا خودتان می‌دانید، می‌توانید بازی Back 4 Blood را به تنهایی و یا به همراه دوستان خود تجربه کنید. هوش مصنوعی یاران همراه شما در حالت تک‌نفره بسیار خوب طراحی شده. هم‌تیمی‌های شما تیراندازی خوبی دارند و می‌توانید تا حد خوبی روی آن‌ها حساب کنید. ولی تفاوت لذتی که در بازی به همراه بازیکنان واقعی می‌برید، اصلا قابل قیاس با هوش مصنوعی نیست. این لذت در صورتی که هم‌تیمی‌هایتان دوستان خودتان باشند، دوچندان می‌شود. شخصا در زمان تجربه‌ی بازی به همراه یکی از دوستانم لذت و هیجانی را تجربه کردم که سال‌ها پیش و در زمان تجربه‌ی Left 4 Dead تجربه می‌کردم. فقط حیف که سرورهای بازی کیفیت بالایی ندارند و ممکن است بارها اتصال خود را با سرورهای بازی از دست دهید و از بازی بیرون شوید. البته همیشه می‌توانید بازی را به شکل آفلاین و تک‌نفره هم بازی کنید که آن هم خالی از لطف نیست ولی هرگز نمی‌تواند جای بازی با دوستان را پر کند. پس لطفا بازی را به همراه دوستان خود تجربه کنید تا بازی Back 4 Blood تبدیل به یکی از مفرح‌ترین بازی‌های امسال شود.

در نهایت باید گفت که Turtle Rock Studio با بازگشت به فرمولی که روزی با آن متولد شد، نشان می‌دهد که هنوز هم راه و رسم ساخت یک بازی مفرح و سرگرم‌کننده را بلد است. بازی Back 4 Blood به قدری برای طرفداران بازی‌های تیراندازی و زامبی‌کشی مفرح است که می‌توان گفت این بازی همان Left 4 Dead 3 است که هرگز ساخته و منتشر نشد.