بازی Shadow of the Colossus یک عنوان معمولی نیست. یکی از نمادهای صنعت است که با آن می‌توان نقش مهم هنر در بازی‌سازی را به هر بیننده‌ای اثبات کرد. همه چیز در اوج زیبایی و شکوه طراحی و خلق شده است. جدای از اینکه شخصا یکی از طرفداران پر و پا قرص این عنوان هستم، باید این نکته را عرض کنم که چه طرفدار این بازی باشیم و چه نباشیم، نقش مهم این اثر انکار نشدنی است. زیبایی Shadow of the Colossus از چند منظر قابل بررسی است و در آخرین بازخوانی این اثر در نسخه‌ی ریمستر که به تازگی هم عرضه شده است، این زیبایی‌ها به شدت مسلموس‌اند. قبل از اینکه سراغ ابعاد مختلف این ریمستر زیبا برویم، از داستان و موسیقی بازی باید گفت که تیم Blue Point در مقام بازسازی این بازی، نقشی در بازسازی این دو جنبه نداشته است و اصولا منطقی هم نیست که در یک ریمستر به این ابعاد دست برده شود.
داستان در یک کلام بی‌نظیر است. می‌توان گفت شاهکار اوئدا در القای بیشترین حس به مخاطب با کمترین دیالوگ به بار نشسته است و در این بازی، علی‌رغم حجم کم داستان، با روایتی کاملا دراماتیک و تاثیرگذار طرف هستیم. داستانی کوتاه که اگر خطر اسپویل در کار نبود، به پاراگراف زیر تنها چند جمله برای تکمیل باقی آن نیاز داشتیم:
«مرد جوانی برای نجات زنی جوان که به تازگی مرده است، راهی سرزمین ممنوعه‌ای می‌شود. او پس از وارد شدن به قلعه‌ای باستانی، با موجودی نامرئی که تنها صدایی از او شنیده می‌شود ارتباط می‌گیرد. صدا به او می‌گوید برای زنده کردن مردگان، باید ۱۶ غول موجود در سرزمین را از پا درآورد و به او هشدار می‌دهد که این کار بدون عواقب نخواهد بود. مرد قرار را پذیرفته و برای نجات زن جوان، با همراهی اسب وفادارش Agro، شکار غول‌های این سرزمین اسرارآمیز را شروع می‌کند…»
موسیقی بازی نیز از همان نسخه‌ی سال ۲۰۰۵ بسیار شنیدنی و متناسب با فضای دراماتیک، رازآلود و هیجان‌انگیز بازی ساخته شده است و از این بابت هم Shadow of the Colossus در سطح بسیار بالایی قرار دارد. در نسخه‌ی ریمستر هم به طبع از همین موسیقی استفاده شده است و همان حس قدیمی را به مخاطب القا می‌کند. حسی که سازندگان، طرفداران و منتقدان این سری در نسخه‌ي جدید هم به دنبال آن بوده‌اند. بازسازی استودیوی Blue Point یک بازسازی معمولی نبوده است و می‌توان آن را یک Reamke نیز به حساب آورد!
باید وفاداری تیم بازسازی به بازی اصلی را یکی از مهم‌ترین علل موفقیت این پروژه برشمرد. نکته‌ای که در تمام مراحل فنی مورد توجه قرار گرفته تا این بازی تا جای ممکن به ریشه‌های بازی اصلی وفادار بماند و در عین زیباسازی بصری، مشکلاتی که در نسخه‌ی سال ۲۰۰۵ وجود داشت را نیز از بین ببرد. یکی از اعضای ارشد Blue Point در این باره می‌گوید: «برای من، تمام قضیه راجع به این بود که بازی را همانطور که قرار بود انجام شود و در خاطره‌ها بماند، حفظ کنیم. در مورد Shadow of the Colossus، با یک Remake طرف هستیم، این‌کار واقعا یک ریمستر نیست. اول، به این دلیل که ما قبلا یک ریمستر عرضه کرده‌ایم. و ثانیا، این نکته خیلی مهم است که بدانیم در مورد حرکت از PS2 به PS4 انتظاراتی وجود دارد که اصلا شبیه چیزی که در مورد لانچ دوباره‌ی این عنوان بر روی PS3 داشتیم نیست. این بازسازی لایق چیزهای بیشتری است و بسیار خوش شانس هستیم که سونی هم با ما در این مورد هم عقیده بود.»
رییس استودیو نیز گفته است: «ما به مخاطبان گوش می‌دهیم. اینکه آن‌ها چه مشکلاتی با نسخه اصلی در بازی داشته‌اند؟ بیشترین شکایات آن‌ها در کدام بخش‌ها بوده است؟ بزرگترین باگ‌هایی که بازی‌کنان در بازی با آن مواجه بودند چیست؟ و در نهایت چه چیزهایی است که ما می‌توانیم آن‌ها را درست کنیم؟» او درباره‌ی عواقب غیرقابل پیش‌بینی‌ای که در فرایند ارتقای فنی بازی ممکن است پیش آید نیز چنین می‌گوید: «برای مثال، به عنوان یک عارضه از بالا بردن فریم ریت بازی در نسخه‌ی PS3، دچار یک اشتباه شدیم که بر اثر آن شکست دادن غول سوم مشکل‌تر از حالت عادی شد. حالا ما این شانس و تجربه را داریم که مشکلات این‌چنینی را در نسخه‌ی PS4 برطرف کنیم.»
حتی در مورد پشم غول‌های بازی نیز نکات فراوانی وجود دارد. نکته‌ی جالبی در این باره وجود دارد که پشم‌ها به این صورت که در بازی می‌بینیم، در واقع دارایی هنری (Art Asset) بازی نبوده‌اند، بلکه زاده‌ی موتور گرافیکی بازی هستند که با هدف طبیعی نشان دادن آن‌ها توسعه داده شده بود. طراح هنری بازی می‌گوید: «معمای اصلی در مورد قرار گرفتن روی یک غول، چنگ زدن به موهای بدن آن و راه رفتن روی آن است که این مساله وقت و تلاش زیادی برای رسیدن به بهترین کیفیت را طلب می‌کرد. ما زمان زیادی روی تکنولوژی‌ای صرف کردیم که در آن پشم‌ها به خوبی شبیه سازی شده، سایه‌ها درست زده شوند و اطمنان حاصل کنیم که موهای بدن غول، وقتی که از آن بالا می‌روید، به درستی تکان می‌خورند.»
تمام حرف‌های فوق تنها بخشی از ابعاد پروژه بزرگ بازسازی دوم Shadow of the Colossus هستند. اگر کمی جزئی‌تر به این عنوان نگاه کنیم، خواهیم دید همه چیز از ابتدای ورود به دنیای با شکوه این بازی، از قلعه‌ای که جسم دختر بی‌جان روی آن قرار دارد تا تک‌تک غول‌ها و جزییات بی‌داد کننده‌ی موجود در دنیای نسبتا وسیع این بازی به بهترین و زیباترین شکل ممکن بازسازی شده‌اند. همچنین سیستم نورپردازی بازی با اینکه از یک تکنولوژی جدید بهره می‌برد، اما نگاه هنری موجود در بازی اصلی را حفظ کرده است و با وسواس خاصی به آن وفادار مانده است. به جز موارد مذکور، آسمان، آب، جنگل‌ها و چمن‌های محیط جزو نکات مهم و قابل اشاره در این بازسازی هستند که بهبود در آن‌ها کاملا به چشم می‌آید. در کنار این‌ها، قابلیت Photo Mode با فیلترها و آپشن‌های جذابی به بازی اضافه شده است که هر لحظه می‌توانید از دنیای زیبای این عنوان، تصاویر مورد نظرتان را شکار کنید. همچنین سازندگان قابلیت بازی با کنترلی دقیقا مانند آنچه در PS2 سراغ داشتیم را در اختیارتان گذاشته‌اند تا اگر بخواهید دقیقا همان حس قدیمی را در گیم‌پلی بازی داشته باشید، این حالت را انتخاب کرده و به انجام بازی بپردازید.
بعنوان حرف آخر باید بگویم فرقی نمی‌کند که این بازی را قبلا تجربه کرده‌اید یا خیر، Shadow of the Colossus Remastered عنوانی است که تجربه‌اش برای هر دارنده‌ی PS4 بالای ۱۳ سال (بر اساس نظام رده‌بندی ESRB) واجب است.